A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.

                                                                                                                          Mikołaj Rej

21 lutego obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego.

Został on ustanowiony przez UNESCO 17 listopada 1999 roku jako upamiętnienie tragicznego wydarzenia w Bangladeszu z 1952 roku, kiedy to pięciu studentów zginęło podczas demonstracji, domagając się uznania języka bengalskiego za język urzędowy.

Według szacunków UNESCO, wiele języków na świecie zagrożonych jest wyginięciem. Szacuje się, że prawie połowie z 6000 języków grozi zapomnienie w ciągu kolejnych dwóch/trzech pokoleń.

Każdego roku święto odbywa się pod innym hasłem. W tym roku brzmi ono: edukacja wielojęzyczna- konieczność transformacji edukacji.

Świadomość znaczenia języka ojczystego przyczynia się do rozwijania edukacji globalnej a także wpływa na kształtowanie społeczeństwa w znaczeniu zarówno lokalnym, jak i globalnym.

Dla nas, Polaków, Dzień Języka Ojczystego powinien być ważnym wydarzeniem, ponieważ nasz język jest wyjątkowy i piękny, choć niezwykle trudny. Trzeba go zatem pielęgnować, a dzisiejsze święto jest do tego dobrą okazją.

W naszej szkole uczniowie w tym dniu (i dzień wcześniej) brali udział w zajęciach z wykorzystaniem kodów QR. Rozwiązywali zadania dotyczące naszego języka ojczystego, a ci, którym udało się w szybkim tempie rozwiązać wszystkie zadania i poznać hasło, zostali nagrodzeni ocenami bardzo dobrymi z języka polskiego.